بررسی تعامل بین محیط آکادمیک و صنعت ورزش ایران براساس تحلیل اسناد و ساختار

هدف از این پژوهش تحلیل تعامل و همکاری بین محیط آکادمیک و بخش های اجرایی ورزش کشور براساس تحلیل اسناد مربوط به همکاری این دو محیط بود. این پژوهش از نوع مطالعات تحلیل اسناد و به صورت گذشته نگر است. در این پژوهش به صورت هدفمند و دردسترس اسناد، آئین نامه ها  چارت های سازمانی، مصاحبه ها، منابع آرشیو  و گزارش عملکرد سازمان های ورزشی و نهادی علمی و دانشگاهی و همکاری بین این دو نهاد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج در سه بخش جمع بندی نظر کارشناسان در منابع آرشیو، همخوانی آئین نامه، چارت سازمانی و گزارش عملکرد سازمان ها برای تعامل و گزارش 5 ساله ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها ورزشی تحلیل شد. علاوه براین الگوی ساختاری فعلی و مطلوب جهت تعامل این دو محیط ارائه شد. نتایج نشان داد دیدگاه صاحب نظران حوزه رسانه، اساتید و مدیران مراکز علمی ورزشی در مقایسه با مدیران بخش اجرایی همگرایی بیشتری دارد. یافته ها حاکی از این بود که متناسب با اهداف تعیین شده در آئین نامه ها، واحد مناسبی در چارت های سازمانی جهت تعامل با محیط مقابل تدوین نشده و گزارش عملکردها  نیز انطباق مناسبی با وظایف پست های سازمانی این مراکز نداشتند. گزارش عملکرد ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها در ارتباط با همکاری با بخش ورزش نشان داد که کلاس مربیگری، طرح تحقیقاتی، سمینار و همایش، کارگاه آموزشی، مربیان و هیات علمی های شاغل در دو بخش، کارورزی- کار آفرینی و نشر به عنوان مهم ترین زمینه های همکاری بین این دو محیط، حجم نسبتا بالایی داشته اند اما احتمالا کیفیت آن ها مناسب نیست. به طور کلی نتایج حاکی از عدم تعامل مناسب بین محیط آکادمیک و بخش اجرایی ورزش کشور به دلایلی متعدد ساختاری و برنامه ای دارد. به نظر می رسد باید با خصوصی سازی در بخش دانشگاه و ورزش، تدوین قوانین مدون مبنی بر همکاری دو نهاد، اجرای طرح و سمینارهای تحقیقاتی مشترک و کارورزی زمینه برای تعامل هرچه بهتر این دو نهاد مهیا شود.